Lyrische bevlogenheid gecombineerd met absurdisme. Het kan in de teksten van Tellegen en past erg goed bij de composities van Corrie van Binsbergen in de uitvoering van pianist Albert van Veenendaal. Voor de toehoorder een bijzondere belevenis die stof tot nadenken biedt, schoonheid en troost.

Een samenwerking van Stichting Poëzie Land van Altena met Stichting Vrienden Kasteel Dussen.

Toon Tellegen is dichter, kinderboekenschrijver en schrijver van proza en toneel voor volwassenen. In 1980 verscheen zijn eerste boek, De zin van een liguster, een dichtbundel voor volwassenen. Zijn eerste bundel dierenverhalen, Er ging geen dag voorbij, werd gepubliceerd in 1984. Er volgden nog vele bundels allegorische dierenverhalen, die bekroond werden met de Woutertje Pieterse Prijs, De Gouden Uil en de Gouden Griffel. Bovendien ontving hij de Theo Thijssenprijs, en voor zijn gehele oeuvre de Hendrik de Vriesprijs en de Constantijn Huygens-prijs. 

Voor volwassenen schrijft Tellegen niet alleen poëzie (inmiddels zijn meer dan twintig bundels verschenen), maar ook proza, zoals Twee oude vrouwtjes, Dora, Brieven aan Doornroosje en het voor de Libris Literatuur Prijs genomineerde De trein naar Pavlovsk en Oostvoorne (verhalen die zijn Russische grootvader hem vertelde).

De Volkskrant: ‘Tellegen doet met de grootste vanzelfsprekendheid niet aan genres. Hij schrijft ontroerend en geestig. Hij mag alles nog zo omdraaien, vergroten, verkleinen en verdwazen, nergens verhult hij zijn onderwerpen: herkenbaar menselijk gedrag en herkenbare menselijke emoties.’ 

Albert van Veenendaal (1956) is een ervaren pianist, maker, improvisator, docent en componist die grens- en discipline overschrijdend werkt. Hij noemt zichzelf ook wel ‘beeldend musicus’ vanwege het verhalende en filmische karakter van zijn muziek. Albert heeft zich ontwikkeld tot een expert op het gebied van de geprepareerde piano. De afgelopen twee decennia heeft hij in projecten van Corrie van Binsbergen intensief samengewerkt met schrijvers als Toon Tellegen, P.F. Thomése, Ramsey Nasr en vele anderen en componeerde hij o.m. voor Calefax rietkwintet. Voor de film Flat Earth van Monique Verhoeckx verzorgde hij sounddesign en muziek en werd daarvoor genomineerd voor een gouden kalf. Als docent compositie en ‘maakprocessen’ aan het Utrechts Conservatorium hecht hij er grote waarde aan ‘ het stokje door te geven door samen met getalenteerde alumni en studenten het werkveld te betreden.

foto: Jasja Offermans